ﻗﻠﺐ ﻣﻦ ﭘﻮﺳﯿﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﺩﯾﻮﺍﺭﻫﺎﯼ ﺟﺴﻤﻢ ﻭ ﻧﻔﺲ ﻫﺎﯾﻢ ﺣﺒﺲ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺭﯾﻪ ﻫﺎﯼ ﻣﺮﮒ.. ﻭ ﺭﻭﺣﻢ ﺩﺭ ﻋﻤﻖ ﺯﻣﯿﻦ ﺯﻧﺪﺍﻧﯿﺴﺖ!.. ﺁﻫﺎﯼ ﺭﻫﮕﺬﺭ ﺁﻫﺎﯼ ﺁﺩﻡ ﻫﺎ ﭼﺸﻢ ﻫﺎﯼ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺯﯾﺮ ﭘﺎﻫﺎﺗﺎﻥ ﺑﺮﺩﺍﺭﯾﺪ ﻣﻦ ﺍﯾﻨﺠﺎﯾﻢ ﮔﻤﺸﺪﻩ ﺍﯼ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ.. ﺩﺭ ﻏﻢ.. ﻭ ﺩﺭ ﺗﺎﺑﻮﺕ ﺩﻧﯿﺎ ﻣﺮﺍ ﺩﺭﯾﺎﺏ ﻣﺮﺍ ﺩﺭﯾﺎﺏ!...
نظرات شما عزیزان:
ارسال توسط نــاهـــــیــد
آخرین مطالب
